തൊട്ടാവാടി
തൊട്ടാവാടിയോട് അവള്‍ കേണു
ഒന്ന് തൊട്ടോട്ടെ നിന്‍ തണ്ടിലായ്
നീ ഒന്ന് വാടാതെ നിന്നിടമോ.....
ആവില്ലെനിക്ക് വാടാതെ നില്‍ക്കാന്‍
എന്നിരുന്നാലും സ്രെമിച്ചു നാളില്‍
വാടാതെ കൂമമ്പാതെ വിടര്‍ന്നു നിക്കാന്‍
അപ്പോള്‍ അറിഞ്ഞു ഞാന്‍ എന്നിലെ സത്യത്തെ
എന്നില്‍ ജന്മാന്തരം അയ്‌ പിറവികൊണ്ട
മുള്ള് എന്ന സത്യത്തെ!!
എന്നിരുന്ന്നാലും നിനക്ക് ആവും എന്നെ തൊടാന്‍
വാടാതെ തളരാതെ പാലിക്കേണം
ചുറ്റിനും മുള്ളുംമായ്‌ പിറന്ന എന്നെ
ഒരു പാപി അയ്‌ കണ്ടിടെല്ലേ
എത്ര മുള്‍ മുനയില്‍ നിന്നിരുന്നാലും
ശോഭിച്ചിടുന്നു മൃദു മന്ദഹാസംമായ്‌
No comments:
Post a Comment