മന്തമാരുതന്‍

മന്തമാരുതാ ഏകുന്നു നിൻ 
മന്തസ്മിതം തൂകും നിന്കുളിരൊക്കെയും
മെല്ലെ നീ എന്നെ തഴുകുംമ്പോഴ് 
ഒക്കെയും തരളിതമാകുമെൻ ശാഖികളും 
നിച്ചലമായൊരെൻ ശിഖരങ്ങളെ ഒക്കെയും
താരാട്ടുപാടുവാൻ ആയ് നിനക്ക്
നിന്റ്റെ സാമിപ്പ്യം അറിയുംമ്പഴൊക്കെയും 
ആനന്ത നിർത്തംമാടാൻ തുടങ്ങുകയായ്
ആ ലെയ താളത്തിൽ...ആ വർണ്ണ ശോഭയിൽ
കോകിലം മായ് ഞാൻ മാറിടുന്നു